Na svom fejsbuk profilu je pisao bajke gdje nas poziva da mu se pridružimo u maštanju, i u kojima je ovo, parafraziraću, utopijska država multikulturalnog karaktera u kojoj braća Bošnjaci dolaze širokog osmijeha na proslavu Dana Republike Srpske. Istog dana je na javi spaljena zastava Republike Srpske u Zenici, a pogrdni komentari od strane bošnjačkih političkih predstavnika koji nam derogiraju pravo na Dan Republike su se mogli čuti na sve strane. 

I nije mu ovo prvi put da piše bajke. Tokom svog ne tako davnog, i dodao bih besmislenog, marširanja ka glavnom gradu Republike Srpske, gradonačelnik se takođe dohvatio situacije u BiH u kontekstu proteklog rata i sadašnjeg stanja. Kako bi bilo lijepo da Federacija prihvati Republiku Srpsku, a Srpska da prihvati Bosnu i Hercegovinu, gdje svi zajedno trebamo sjesti i raditi u interesu svih nas. Da je to napisao neko sa Zapada, neko ko nije upoznat koliko je kompleksna i slojevita politička situacija u Bosni i Hercegovini, rekao bih da je neupućen, ali da to napiše neko ko vodi drugi grad po veličini u Srpskoj je apsurdno.

Realnost je nažalost vrlo surova. Neka gradonačelnik posjeti tviter profil gradonačelnice Sarajeva i pročita šta ona svakodnevno piše, to će ga vratiti u be-ha realnost. Za gradonačelnicu Benjaminu Karić postoje Srbi zločinci, a Srbi žrtve ne postoje, oni se zovu “nastradali građani Sarajeva”. Kralj Tvrtko Kotromanić je “bosanski kralj”, Dan Republike Srpske je “datum kojim je iniciran genocid”, i tako dalje.

Gradonačelnik nastavlja o “ljepoti u različitosti i jedinstvenosti” ove države, kada to kaže da li tu misli i na sudije strance iz Ustavnog suda BiH, koji odlučuju šta je ustavno u NAŠOJ državi, a šta nije? Da li je normalno da zemlja kandidat za članstvo u EU, ima strane sudije koje po pravilu glasaju u skladu sa bošnjačkim? Šta li gradonačelnik, koji očigledno sebe vidi kako sam kaže “kao predvodnika koji taba stazu promjena u RS” ima da kaže na zahtjeve bošnjačke političke elite koja insistira na primjeni zakona u kome se poziva na krivičnu odgovornost svih koji negiraju genocid, priznavanje tzv. države Kosovo, nametanje nepostojeće be-ha (h)istorije u kojoj su njeni građani srpske nacionalnosti agresori, a srednjevijekovni kraljevi “Bosanci”, i desetine drugih stvari na kojima insistiraju naše komšije? Imajući u vidu prijem u gradskoj upravi Bijeljine za Šefika Džaferović i samozvanog visokog predstavnika Šmita, plašim se kakav bi odgovor mogao biti.

U svom poslednjem fejsbuk statusu on nastavlja sebi svojstvenom populističkom retorikom, i iznosi netačan podatak da je BiH zemlja sa najvećom stopom nezaposlenosti. Zemlja sa najvećom stopom nezaposlenosti u Evropi je Crna Gora 17,4%, a procenat nezaposlenih u BiH zaključno sa septembrom je iznosio 13,6%. Inače, Španija ima procenat nezaposlenosti 11,84% a Grčka 9,4%, obje zemlje Evropske unije. Izvor: www.tradingeconomics.com

Kada spominje egzodus stanovništva, treba reći da jedna Hrvatska čiji BDP je gotovo tri puta veći od BiH, takođe ima problem sa egzodusom stanovništva. U poslednjih 10 godina, tu državu je napustilo oko 400.000 stanovnika. I taj problem nije pojedinačan, niti isključivo ekonomske prirode, kada govorimo o migracijama stanovništva. Dobro poznati hrvatski profesor političkih nauka Dejan Jović navodi riječi Dušana Reljića, “odličnog poznavaoca evropskih i balkanskih prilika, da se od momenta ulaska u EU pa do 2020. iz novih članica ukupno iselilo više od 24 miliona stanovnika”.

Nego, nek se gradonačelnik ostavi državničkih pitanja, maštanja, i počne da se bavi svojim gradom. Ili je možda kasno za to? Tri godine su protraćene, budžet za taj period je iznosio oko 200 miliona maraka, a rezultat svega toga je Zimski korzo i novogodišnja rasvjeta na opštini.

“Zamislite te divote kada bi se ljudi smjenjivali svake godine, i da svake godine neko može ostaviti svoj pečat i dati novo ruho gradu” pisalo je u jednoj od njegovih objava na fejsbuku. Kao da je ovo video igrica The Sims, simulacija života, a ne grad od 100 i nešto hiljada duša.

Kada već spominjemo smjenjivanje, kad se probudi, neka mu neko kaže da ima gradsku menadžerku koja ne zna šta je njen posao. Ali, ko bi onda osmislio Zimski korzo, da nije nje, ne treba biti na kraj srca.

Za kraj, odnosno za početak kraja njegovog mandata, da li treba sumnjati u čovjeka koji je toliko naučio za ovaj period na funkciji gradonačelnika, “da može držati časove iz oblasti prava i ekonomije”, kako sam kaže? Ovo već zvuči toliko superiorno da podsjeća na još jednu video igru tj. film. Brži od metka, snažniji od lokomotive, u stanju da usput ekspresno savlada i ekonomiju i pravo, čovjek od čelika… Ne, nije Klark Kent u pitanju.

Piše: Aleksandar Ostojić

Izvor: Bijeljina danas